maandag 19 september 2011

16.9 sandau

we zijn al een paar dagen op weg, al drie keer drie dagen en een pauzedag gedaan. Amira loopt goed, hoewel dertig kilometer net teveel lijkt te zijn, na 25 kilometer begint ze stijf te lopen. afgelopen maand is er heel wat gebeurd, kan natuurlijk niet meer alles opschrijven. ben voor de blog en het dagboek nogal lui geweest, had gewoon geen zin achter de computer te zitten.

heb met de vriend uit munchen met veerboot en motor stockholm bezocht en het scheren landschap bekeken. Dit was voor mij de eerste keer zweden, prachtig land, veel water en heel proper. wel ongelooflijk duur en heel slecht weer.  het was eerst niet zeker of ik uberhaupt uit modla weg kon, amiras been raakte weer ontstoken en ze kreeg weer een antibioticakuur. dieter raakte al gedeprimeerd, dacht zijn hele vakantie in modla, ustka en slupsk door te moeten brengen. maar daardoor hadden we ook veel tijd voor goede gesprekken. na het zweden bezoek het paardentransport op 24.08 van modla naar wawelnice. hier kwamen veel dingen tegelijk, michel was al uit amsterdam aangekomen, dieter nog niet terug naar munchen, en zelf had ik geen idee hoe de paarden gestald zouden worden. Bovendien was amira nog steeds niet goed, hoe dat verder zou gaan was niet duidelijk.

de volgende dag hebben dieter en ik, na een overnachting in wawelnice bij andre, en voor mijn doen veel wijn, michel in szczecin afgehaald. hij was daar een nacht in het boedhistische centrum ondergebracht. daarna gelijk afscheid van dieter, die weer voor zijn werk terug moest. in wawelnice heb ik genoten, de paarden hadden het blijkbaar ook naar hun zin. michel vond het wat minder, wilde gelijk door. ik denk dat ik, als ik alleen was geweest, was blijven hangen, maar ook niet goed, de winter komt eraan, dan had ik gelijk tot het voorjaar moeten blijven. in de omgeving heb ik ook weer de eerste ritten met amira gemaakt, een hele opluchting. draven gaat niet, ze hinkt behoorlijk maar in stap rechtuit merk je bijna niets. goed genoeg om te kunnen vertrekken. we gaan op 7.9.

het is heerlijk weer op pad te zijn. alles is ook veel makkelijker met zijn tweeen. alweer hebben we goede onderkomens, deels ook bij mensen die michel van zijn eerste rit naat sint petersburg kent. ook prettig weer nederlands te spreken, dankzij michel leer ik mijn eigen moedertaal. eerst langs de oder naar het zuiden naar bad freienwalde, en daar ondergebracht bij fritz, een pruisische majoor ad. ergens tussendoor in een boedhistisch centrum in een enorm landhuis (sommerswalde)  met de paarden op het gazon, daarna op een arabieren gestuet bij suzanne, even een klein bezoek aan berlijn (met de auto). bij  matthias op een enorme reiterhof in staffelde bij kremmen. de indrukken zijn niet bij te houden. de laaste dagen rijden we door prachtige vlakke waterlandschappen over plattenwegen, er wordt ons verteld dat de hollanders hier bij de drooglegging en dijkenbouw hebben geholpen. en hoe alles veranderd is sinds de val van de muur, maar ook niet alles ten goede blijkbaar. brandenburg is veel eenzamer als het laatste stuk polen, er zijn nauwelijks winkels, geen internet. de boel schijnt leeg te lopen, geen werk, de jeugd vetrekt.

ik vraag me af hoe het zal zijn als we in nederland aankomen, over vier weken is het waarschijnlijk zover. heb er al jaren niet meer gewoond.... het geeft me nu al een vreemd gevoel, alsof er een fase in het leven wordt afgesloten. maar misschien ook niet. met michel wil ik over twee jaar te paard naar kyrgystan, dus de reis gaat door....