zondag 24 april 2011

21.04.2011 Niederhollabrunn

Ladendorf, 26 km
Met de GPS heel makkelijk gelopen, maar eerst nog ontbijt van die aardige mevrouw gekregen. daarna het dorp stilletjes verlaten. amira heeft schaafwonden aan de achterbenen, van het touw. helaas. maar ze durft in ieder geval al de andere kant rond te lopen, anders draait zich het touw om de boom. en dan is er niet veel meer te eten, natuurlijk. lange dag, warm, bulten van de zonneallergie. in ladendorf de paarden op een koppel zonder gras gezet. yok mag niet vrij lopen, voor jess genoeg om niet bij deze mensen te willen zijn.

20.04.2011 zaina

26 km niederhollabrunn
eindelijk weer vriendlijke mensen!, zaina was niet zo geweldig... de hele dag in de zon gelopen, met de GPS kan je hier makkelijk uit, nauwelijks asfalt. we hebben zelfs geen goede kaart bij ons, alleen een overzichtskaart 1:200.000 van het fremdenverkehrsamt. kaart voor de gps heb ik gratis gedownload, openstreetmaps, goede tip!

Bij de eerste boerderij mochten we al blijven, de paarden eerst aan het touw op een veld ernaast gezet. de mensen hadden helaas binnen het hek het gras gemaaid, zodat er niet meer veel voor de paarden over was. nu staan ze binnen het hek, hopleijk maken ze de tent niet kapot. Jess heeft nog steeds niet veel vertrouwen in amira, hoewel ik amiral intussen een beetje sloom paard vind ;) Hij is trouwens vannacht losgebroken, gallopeerde langs de tent en is gelukkig bij amira blijven staan. Over 3 dagen zijn we in Kopcany, dan gaan we nog 4 dagen naar hongarije, vriend van jess haalt ons in bratislava op. en dan komt jean erbij. zijn allebei erg benieuwd wat voor werk hij nou eigenlijk vroeger gedaan heeft.

de oude vrouw hier is bijzonder aardig, heeft ons koffie brood en koekjes gebracht. vertelde over de pastoorhier, die nederlands was en op de trappen van de kerk een hartaanval heeft gehad en daar ter plekke is overleden. er staat hier een reusachtige kerk, veels te groot voor zon klein dorp. was blijkbaar voor de hele omgeving. desondanks loopt de jacobsweg hier niet langs...

19.04.2011 Zwentendorf

26 km naar zaina. over de donaubrug bij tulln. in zaina aangekomen. we hadden eventueel aan een badeteich kunnen campen, maar de dorfsvorstehender was er niet, die hierover beslissen moet. dus nu staan we helaas op een akker naast de snelweg. weer de tent op. we maken ondertussen 3 vuurtjes per dag, omdat ik geen gastankje voor de koker kon kopen, op het laatst. kijk ernaar uit dat de avonden langer worden en we meer campen.

18-04-2011 Wagram

Langs Stift Goettweig, maakten grappen over het dracula slot :) In Wagram aardig dorp bij mensen gevraagd, we mochten de paarden in de tuin zetten en zelf in hun uitgediende camper slapen. douche in de tuin en gaskoker op het terras. soep gekregen, volkoorn kaiserschmarrn, cake, heerlijk. we mochten op het internet enz. deze mensen denken echt mee! Zelfs de hond kreeg brokken, ze wilden ons nog een blik hondevoer meegeven maar dat was teveel voor op de paarden.

Heerlijk ontbijt gehad, daarna langs de traisen door de auen weer naar de donau. daarmee zelfs een stuk afgesneden en niet langs de donau-radweg, die nogal saai is. Heerlijk weer. smiddags een vuurtje gemaakt voor de koffie.

Nu op een camping in Zwentendorf, tent op, weer vuur gemaakt, water, paarden aan de bomen. er is niemand op de camping, anders zou het waarschijnlijk ook niet gaan. Misschien mag het dus niet, maar goed, we zien wel.

17.04.2011 Oberbergern

Gisteren 20 km gedaan, via de aggstein ruine- mittelalterfest, snel erdoorheen. Stuk Jacobsweg gelopen met interessant genoeg een oefening van paulo coelho op een bord. je het moment van sterven voor te stellen in dit leven. net als bij de kailash kora! eerst weer geen onderkomen gevonden, maar zijn nu bij een oud gasthaus, van een wijnmaker die helaas zelf pas erg laat thuis kwam. hij en zijn moeder 81 jaar zijn heel aardig. heb nog een glas heuriger gedronken, voelde me daarmee al aardig beneveld. we konden binnen slapen, maar ondertussen vinden we buiten in het hooi best wel prettig.

15-04-2011 Freiningau

met een hoop gekoer en gekraai wakker geworden. nog cake gekregen van Sylvia, daarna om 9:00 op weg. Begin steeds meer eten aan te nemen, lijkt een beetje op lapchi. Het is interessant om zo ongeveer te bedelen en dingen te aan te nemen, vroeger was het precies andersom. Mensen zijn er niet erg vrij in. in het dorp waar we nu zijn kregen we alleen bij de kerk een plek aangeboden, maar niemand mocht ons zien, dus achter een muurtje natuurlijk. de weg langs de donau was niet erg interessant, veel asfalt en langs de straat. Langs het klooster melk gekomen. stad zelf niet gezien, hoe mot dat ookk met paarden. maar we hebben u toch nog een plek bij aardige mensen, slapen in de schuur boven. paarden staan verderop aan een boom. Ondertussen kan amira al aardig met het touw overweg. was vandaag nogal onaardig tegen haar, maar het ergert me als ze om kleine dingen schrikt, terwijl amiral zo cool is. Of ik echt zo rond blijf trekken? het is best wel hard, weinig eten, kou, buiten slapen- Ben benieuwd hoe gaat als Jean erbij komt-

14-04-2011 Reist

21 km naar Freiningau langs de Donau, hebben nog een zak met longen van de slager meegekregen. voor yok, wij zijn vegetarisch :) Maar yok wilde het niet eten. Bij een vogelfreak aangekomen, ganzen, duiven, emous, komijnen, enorme honden. Ook aussteiger. Het weer is beter, slapen in een aanhanger, die ze speciaal voor ons met hooi opgevuld hebben. in de emoestal. de paarden hebben een enorme weide en zijn blijkbaar niet al te moe.

13.04.2011 vanaf Blindenmarkt

aangekomen in Reist, weer slecht weer, koud, regen veel wind. De paarden zonder dak buiten, in de stromende regen. maar het is OK. Een andere weg genomen als we op de GPS hadden vastgelegd, dat ging helemaal mis. Uiteindelijk toch de schoenen uit en door een rivier gewaad. Amira kwam de kant bijna niet op, daarna hing het zadel scheef en alles onder de bagger. Maar verder niks gebeurd. Amiral ging op eigen houtje, heel cool. sowieso een super intelleigent paard, ik erger me een beetje over amira. die zich vaak als een klein kind aanstelt en overal bang voor is. aan het been vastlijnen gaat nog steeds niet perfect, af en toe rent ze toch weer achteruit. Vandaag aangekomen in reist acher Sarling. Eerst een stuk langs de Donau, grote rivier! Nu slapen we in een gartenhaus, de paarden staan aan een boom vast- Vind het wel grappig zo rond te trekken en van niks te leven. en dat hele gezeur over geld, werk, etc achter je te laten. Mensen leren kennen. beetje zoals die jongen van into the wild. Grappig de rest heeft een ander leven...

12.04.2011vertrek van Perwarth

sochtends was het al koud, smiddags begon het te regenen. Ben de hele dag op mijn tevas gelopen, tamelijk koud. Deels langs straten, deels op bospaden. Ophet laatst nogal moeite onderkomen te vinden. Fritz bracht de schoenen, voorbij en wees ons een stal waar we nu zijn. In de stueberl, met matrassen, keuken, brood eieren, etc. Douche WC. in Blindenmarkt. Brigitte fokt appaloosas, twee veulens staan in de stal.

Vandaag ongeveer 15 km gedaan, hoewel het laatste stuk bijna teveel was. Bijna in een varkensstal geslapen, dit is toch stukken beter.

10 april 2011 afrit Gresten

Na maanden terug in  Europa op vaste plekken begint het reizen weer. 10:25 afrit. Amira, Amiral, Yok, Jess en ik. Maar 10 km afgelegd, veel pauzes, en nu op een fantastische biohof, waar we in het hooi kunnen slapen, de paarden in de koeienweide staan en we een avondbrood hebben gekregen. Morgenochtend samen ontbijt, en dan gaan we weer. Tot nu toe geen problemen, alleen ik met mijn schoenen, salomons, echt 3 keer niks. Fritz brengt overmorgen mijn meindls.

zaterdag 9 april 2011

het begin van de reis en hoe het zo gekomen is....

ongeveer een jaar geleden heb ik mijn werk gestopt met het idee een wereldreis te gaan maken. ook vanuit het gevoel nu eindelijk eens mijn leven te gaan leven ipv in deze consumerende wereld in een klein hokje opgesloten te zitten. heb mijn huur opgezegd en in de drie maanden opzegtermijn al mijn spullen verkocht, weggegeven of weggegooid, heb nu nog 6 verhuisdozen over, een deel staat in muenchen, een deel in utrecht, een deel hier in gresten, oostenrijk, waar ik de laatste twee maanden mocht vertoeven, klein beetje heb meegeholpen en twee noriker-paarden heb ingereden. ik wil kortom zien hoe ik zonder veel consuum zo vrij mogelijk kan leven. ben ook al lange tijd met boedhisme bezig en wil mijn oude structuren afbouwen om plaats te maken voor iets nieuws, wat weet ik natuurlijk nog niet ;)

mijn eerste reis was naar nepal, heb 4 maanden in een hutje op een heilige plek gezeten, op  4000 m hoogte in het vroegere tibet. geen stromend water of electriciteit, koken op een vuurtje, waarvoor ik iedere dag hout moest hakken,  veel mediteren ;)

met kerst en oud en nieuw weer terug naar nederland, hoewel ik eigenlijk al een cursus tibetaans in india had geboekt. maar ja, de familie, was ook goed om die te zien.

goed, ik heb alles verkocht of anders weggedaan, mijn auto heb ik zelfs nog op weg naar het vliegveld verkocht, maar mijn paard wilde ik niet wegdoen. heb haar met 6 maanden gekocht, ze wordt  dit jaar 11. en zij heeft me altijd dit gevoel van vrijheid gegeven, ook in de tijd dat ik als zelfstandige de hele week door met mijn projecten aan het akkeren was. ik heb een hele tijd erop gekauwd, hoe ik iets kan doen waar ook mijn paard, amira, bij is. eerst wilde ik haar naar amerika transporteren om daar de continental divide te doen. natuur puur, oppassen voor de wilde dieren! maar de quarantaine is 2 maanden, de kosten van het geheel minstens 7000 euro, dus dit idee heb ik laten vallen.

een aantal vrienden opperden het idee gewoon vanuit oostenrijk een reis te paard te beginnen. maar europa is eigenlijk nogal moeilijk, veels te dicht bevolkt, overal hekken en verbodsborden, moeilijk om een plek voor de nacht met tent en paard te vinden.... op het internet ben ik op zoek gegaan naar mensen die zoiets al gedaan hebben. en zo ben ik op Jessica gekomen, een zwitserse, 28 jaar (dus 20 jaar jonnger dan ik!) die dit al drie jaar doet. rijden in de zomer met paard en hond, in de winter kleine baantjes. goede opleiding, voorheen een vaste baan, maar ze vond dat ook allemaal te beperkt.

ze vond het gelijk een goed idee samen te gaan reizen. omdat we alleen twee paarden hebben waarschijnlijk alles lopend omdat ons gewicht erbij teveel voor de paarden wordt. nu is er nog iemand bij gekomen, Jean uit frankrijk, 20 jaar ouder dan ik (!) die een paard EN een muildier heeft. wij, jess en ik, beginnen lopend begin volgende week, eind van de maand laat Jean zich met zijn dieren voorbij brengen.  met muildier als pakdier erbij kunnen we zelf ook weer op onze paarden zitten.

het idee is van hier, gresten, door het weinviertel naar bratislava in slowakije te rijden, dan langs de tatra over de grens naar polen, zakopane, vandaar naar krakow naar het noorden, warschau, dan richting baltische landen, dan langs de oostzee-kust, dan via het oude ijzeren gordijn weer terug naar oostenrijk. de hele zomer door, tot eind september, begin oktober. we hebben geen vaste plannen, en willen zo vrij als mogelijk zijn, zelfverzorgend, eventueel langer blijven als het bevalt, of zelfs het hele reisplan omgooien als het moet zijn. alles is open. Jess zei vandaag al dat het ons nooit lukt voor de winter weer terug in oostenrijk te zijn. nou ja, we zien wel.

vorige week heb ik jessica opgehaald, in pischetsried, de boerderij aan de starnberger see, waar ik de laatste drie jaar voor mijn vertrek gewoond heb. en nu een week de voorbereidingen, dingen kopen, mijn paard nog trainen met een touw aan haar voorbeen te staan. de tibetanen doen dat ook, hun paarden aan een been vastbinden, zodat ze gras kunnen eten zonder een hek met electrisch draad op te hoeven zetten. niet zo eenvoudig als het lijkt :(

Met dank aan Eva, Herbert, Fritz, Renate en Hans, die het mij het mogelijk maken vanuit hier te vertrekken
voor zover de status. op 10 april, morgen, begint de reis....