maandag 16 mei 2011

15.05 Terchova

de hele dag regen, vandaar dat we een dag niet willen lopen en gelijk een onderkomen zoeken. gesprek met jess hoe we verdergaan, ik heb zelfs overwogen alleen naar nederland terug te rijden, dan langs de tschechische grens, polen-duitsland naar de oostzee. dan in , moeten sowieso iets terugsturen. zodat we af en toe ook eens zelf op de paarden kunnen zitten.   en ik wil monder stress, meer ruimte voor mezelf. ik moet mijn weg hierin vinden. eergisteren in turie overnacht bij jerka, een totale paardenfan. bij een stal met 16 quarterhorses. Jerka doet endurance, met haar paard 80 km op een dag, maar ze wil de 160 halen. ze vindt het fantastisch dat we te paard rondtrekken, ook een droom van haar. ze vraagt of we samen een ronje op haar paarden willen rijden, jess wil nie, maar ik ga met haar een uurtje mee op een van de quarters, korie. fantastisch, graswegen, bergen op de achtergrond, volle gallop. was hier graag nog een dagje gebleven. we kunnen in de stbe slapen koken en douchen, winkel om de hoek.  volkgende dag naar dolna tizina gereden. op weg naar de brug over de rivier proberen we af te snijden, daar het volgende ongeluk, amira krijgt een tak tussen de achterbenen, raakt in paniek, begint te bokken en het zadel zakt natuurlijk elijk scheef. amira loopt tussen de takken en de bomen, en sleurt mij mee. weer zit de schrik er goed in, maar we hebben alletwee alleen maar een paar kleine schaafwonden. verder niks beschadigd.
in de stromende regen een onderkomen gevonden, in een appartement met de paarden aan de overkant aan het touw. warme douche, onze kleren worden gewassen, we kunnen koken. snachts slapen we toch maar in het hooi bij de paarden, we hebben gehoord dat de zigeuners hier paarden eten. morgen wachten we nog een dag op jean, dan rijden we waarschijnlijk een paar dagen samen.

12.05 rajecke sedlo 21.5 km

gisteren in een cycmany aangekomen, skioord in de winter. de mensen zijn eerst heel behulpzaam. bieden een appartement aan, maar willen ook geld daarvoor. uiteindelijk slapen we in het leegstaande huis erachter.  daarna op pad, de weg blijkt veels te moeilijk, steeds meer rotsen, uiteindelijk moeten we bijna klimmen. met paarden niet te doen. naar boven gaat nog en we hebben de hoop dat de weg naar beneden makkelijker is. maar nee, het wordt alleen erger. bij een steil stuk, nadat we gelukkig de bepakking hebben afgenomen, kan jess haar paard niet meer houden, hij dondert in gallop naar beneden, regelrecht op mij af. kan nog net opzij springen. bij amira blijft hij staan, blijkt alleen een klein wondje aan zijn achterbeen te hebben. de schrik zit er goed in, bachblueten traumatropfen genomen! zulke paden willen we dus nie, jess heeft zo al hoogtevrees. de volgende dag hebben we we de grote weg genomen, met helaas zwaar verkeer. daarna weer een stuk bospaden. maar het is de vraag of we de e3 naar polen kunnen doen, de bergen zijn daar nog hoger.... prachtig weer.

09.05 osemie 22 km na trencin

twee dagen pauze in trencin gemaakt, stad bekijken, in een hotel met mijn telefoon kort op het internet. trencin is een mooie oude stad met een burcht.  aan de rivier vah. ik lees in een krant dat osama bin laden 6 dagen geleden omgebracht is. ja, het nieuws krijgen we niet mee. koffie in het restaurant achter onze tenten gedronken, en  mezelf een biertje met jean gegund. voor jean is de weg door de bergen met zijn paard en muilezel. hij wil het ook rustiger aan doen, meer cultuur en minder outdoor. we besluiten op te splitsen en jean bij de poolse grens weer te treffen. jean volgt de rivier naar zilina, wij proberen de e8 en dan een stuk e3 door de mala fatra, zo het plan. daarna beslissen we hoe we verder gaan.
vandaag dan zonder jean vertrokken. zijn in osemie aangekomen, relaxte dag. paardenranch, liggen nu in het hooi, de paarden staan achter op een grote wei. bij vlado, hij heeft ergens anders nog 120 furioso staan. savonds wordt gegrild, maar jess en ik zijn allebei vegetarisch, dus we koken onze eigen brei op het vuur.

05.05 op de grens sk, cz 23 km

gisteren in een leeg huis geslapen, een deur was open. leek een soort hut voor groepen. open haard, veel hout. brood gemaakt, goed gelukt, zelfs mjn handen eerst goed gewasssen. merk hoe gestresst ik raak als iemand loopt te heuen, veel irritaties ook, iets wat ik juist wilde vermijden! maar de stemming wordt langzaam beter. vandaag in een klein dorpje aangekomen, kunnen de paarden in een omheind terrein zetten met de tenten ervoor. krijgen koffie en goulasch soep aangeboden. schnapps met een paar boeren, die met paard en wagen van het veld terugkomen.
vandaag op het paard, hoewel we nog steeds veel lopen. lisa, de muilezel loppt vrij, maar blijkt al gauw overal heen te lopen en te grazen. ze schampt met de hele bepakking langs de bomen, we zijn bang dat de tent die bovenop is gepakt, binnenkort geen regen meer houdt. amir aheeft behoorlijke brandwonden van het touw in haar achterbenen, maak me zorgen. wil proberen morgen het touw aan een achterbeen te binden, in plaats van het voorbeen, misschien gaat dat beter.
 ingekocht in brestova, we bijken opeens in tschechie te zijn, zijn ongemerkt de grens overgegaan. hier kun je niet met euros betalen. maar we kunnen in de winkel geld wisselen, een bank is er niet, geen idee tegen welke koers. erg aardige mensen.
probeer de volgende dag het touw aan het achterbeen, amira springt in paniek weg, ik heb het  andere einde nog niet helemaal aan de pin bevestigd. amira trekt de knoop met mijn hele hand in de pin, heb al een visioen van brekende vingers. gelukkig weet jess amira te stoppen, nog net goed gegaan! voorlopig blijft het touw aan de voorbenen.

03.05 pridolic bij miyava

vele omwegen,lopen zonder kaart is niet eenvoudig. ik wordt ervan beschuldigd mijn gps teveel te gebruiken maar zonder gaat ookk niks. 3 dagen tent, gaat goed, maar een echt bed zou ook niet verkeerd zijn. we maken iedere dag, vuur, vandaag ging het door de regen niet.  hoop stilletjes dat alles een beetje gemakkelijker wordt, tot nu toe is het nogal een hoop stress, veel in en uitpakken, veel lopen, en fout lopen, op de paarden zitten we nauwelijks. mediteer ook nauwelijks, veels te koud en in de slaapzak en tent gaat het zo moeilijk. maar probeer wel savonds langer bij de paarden te staan, hun gevoel waar te nemen. en ervaar dat ook als een vorm van meditatie.

30.04 salac 17 km

goed geslapen, met de tent en de tarp erbij erg luxueus. yok kan nu buiten slapen ipv in de tent en we hebben een extra zithoek. Jean is enorm langzaam met inpakken, iets waar jessica mij eerst mee stresste (dat ik te langzaam ben), maar ja, zij doet dat al 3 jaar en heeft alle zakken, tassen, knopen, touwtjes, riemen enz beter georganiseerd, plus een zadel dat meer voor trekking ontworpen is, waar je alles vrij makkelijk aan vast kunt knopen en verstellen. ik daarentegen moet de hele tijd improviseren, en dan nog hangt mijn zadel na korte tijd scheef. en mijn handen doen behoorlijk zeer, droge huid, kloven en scheurtjes in de vingers. alleen met mijn ortlieb zadeltassen ben ik erg tevreden, die zijn beter dan die van haar.... vandaag geprobeerd met de gps direct van katov naar salac te lopen, hoewel we geen kaart hebben. we zien af en toe een bord met een omgevingskaart met routes die we dan imprenten en proberen uit ons hoofd te lopen. maar op een plek waar ik rechtdoor wil, naar het oosten, pakt jean opeens zijn kompas, draait naar het noorden en beweert dat daar het oosten is. hij marcheert gelijk weg zonder op ons te wachten. ik wil niet vervelend doen met mijn gps, men begint mijn beterweten al lastig te vinden. na een omweg van 10 kilometer wordt er toch weer meer op mijn gps vertrouwt.  het landschap lijkt op oosterrijk, maar de huizen zijn anders, smal, klein en langwerpig. onweer, regen. na eeuwige modderwegen vinden we een stal, onze paarden kunnen op een fantastisch grote wei. wij slapen in het hooi acher de hooiruif, en worden niewsgierig door de paarden van de mensen hier bekeken.

29.4 salicka katov,

vanochtend van kopcany weg, michal kwam gisteravond langs, vertelde over het gebouw, de architectuur de plannen voor de toekomst. ze willen hier een agrotourisisch centrum voor europa maken, congressen etc. toen stanislav, de huidige pachter hier begon, moest hij eerst alle zigeuners wegwerken. stanislav was vroeger professioneel jockey, michal heeft ook iets met paarderennen te maken. michal probeert nu slowakije voor het rijtoerisme toegankelijk te maken.
vandaag nog op de koffie uitgenodigd door een man die in een hutje achter de dijk woont. het begon juist weer te onweren dus paste goed. hij wilde zelfs een fles wijn opentrekken, we konden hem daarvan weerhouden. boleslav. 2 varkens, 2 geiten een hond en een groentetuin, wat heb je nog meer nodig...

27.04 hohenau

eindelijk de grens over. langs de march, enorm veel muggen. omdat het geregend heeft. modderig en glibberig. zware leembodems hier. langs de rivier staan veel vissershutten met uitgespande netten. dan komen we op een zijrivier, geen brug en moeten eigenlijk rechtdoor. mijn gps geeft de paden in slowakije niet meer aan. uiteindelijk tot de snelweg gelopen, daarna langs de snelweg. het laatste stuk komen we op een dijk langs de march, de iron curtain trail, staat op de borden. dit stuk is erg makkelijk, maar we hebben ons in de afstand verkeken, uiteindelijk lopen we 36 km! blaren op de voeten.
we komen op een prachtig gestuet aan, michal heeft deze plek voor ons geregeld. gebouw is 300 jaar oud, door maria theresa uitgebouwd, in de beste tijden stonden hier 500 paarden. nu is het oud, het grootste deel vervallen en ingestort. savonds komen jean, zijn vrouw marie claude en de bezitster van de muilezel, pascale met paard lori en muilezel lisa aan.

26.04. kettlasbrunn

de volgende dag vroeg verder, weer in de regen. maar het is nu veel beter, zonder de angst in het donker te moeten rijden. de wegen zijn ook een stuk makkelijker. vrij snel in de buurt van hohenau. petra belt me en brengt jess en scaba met de auto voorbij, die het laatste stuk met me meelopen, hoewel ik hier makkelijk alleen had kunnen verderdraven,ondertussen bevalt het me wel. petra heeft plek voor de paarden maar niet voor ons, want haar appartementje is te klein. uiteindelijk worden we in het pfarrheim ondergebracht, de pfarrer, thomas zit savonds nog met ons samen.  ontbijt ook samen. een heel vriendelijke man. de volgende dag bij het bepakken het probleem, dat we veel extra spullen van scaba erbij hebben, en natuurlijk niet de nodige paktassen ter beschikking hebben. hij wil nogal wat mee terug nemen naar zwitserland. idee is dat hij met ons mee naar kopcany loopt en dan met jeans vrouw mee tot de elzas rijdt.

26.04 Hohenau. 27 km

ik ga een dag eerder terug dan jessica en scaba. de enige mitfahrgelehenheit die we op het internet voor drie personen en hond naar wenen vinden kost 25 euro pp plus 10 voor de hond. ik neem een andere mitfahrt, 10 euro, jess en scaba komen een dag later met atilla naar hohenau. voor wenen moet er helaas nog een uur gegeten worden, dan gaan de snelzuege niet door wenen en moet ik een boemeltreintje naar ladendorf nemen, stap nog een paar keer fout uit, enfin, aan het einde ben ik pas om 17 uur op pad. rij op amira met amiral als handpaard. denk nog dat het weer goed blijft, laat daarom de regenkleren terug, met de spullen die atilla, jess en scaba later zullen ophalen. nauwelijks op pad, begint een onweer met heftige regen. geen lenzen in, door de bril zie ik bijna niets meer. en de weg blijkt toch veel langer te zijn als ik dacht, op de gps wordt niet alles goed aangegeven en sommige wegen lopen dood. de kaart valt een paar keer op de grond, in al het gedoe met flapperende regenponcho aan, amiral in een hand en de teugels in de andere moet ik ook nog afstijgen en dan zonder stijgbeugels, die hebben we vanwege het gewicht achtergelaten, weer opstijgen.... kort voor kettlasbrunn een brug die door een slagboom versperd is, kan er niet omheen en niet overheen. hier wordt het me even een beetje teveel. maar de rivier onder de brug blijkt droog te staan, weer afstijgen en erdoorheen. in de schemering kom ik aan. de staljongen wijst me 2 boxen, die echter 15 euro blijken te kosten. uiteindelijk staan de paarden gratis in de modder en regen buiten op omheind stuk. ik kan in de stube slapen, op de bank. volledig ko.

24.04 Almazhasa

groot ontbijt, veel gegeten. veel geslapen, gisteren met een duits-sloveense vrouw, maja, wezen paardrijden, ze heeft twee prachtig arabieren. de merrie waarop ik mag rijden, doet normaal gesproken niet veel. maar ze is heel braaf. deze mensen komen uit munchen, wonen hier al 16 jaar. er zijn hier veel duitsers, die of gepensioneerd zijn of een ander leven opgebouwd hebben, aussteiger! we willen morgen terug naar ladendorf, maar atilla, de burgemeester hier, die ons zou brengen wil niet op maandag, want pasen. en dinsdagavond moeten we in hohenau zijn, als we jean op tijd in kopcany willen ontmoeten.

22.april Ladendorf`

hadden geen zin met de mensen bier te drinken. zaten apart in de stube wel douche etc. In het hooi geslapen, maar helaas hebben de mopsen erin gepiest en gekakt. ondertussen zijn we ongelooflijk smerig. de volgende dag voor de paarden een onderkomen bij regina en karl gevonden, hier kunnen ze een paar dagen blijven en jess en ik gaan met zijn tweeen naar hongarije, naar de familie van jess vriend. we proberen naar budapest te liften, in het begin gaat het nog goed, maar dan blijven we uren steken in fischamend, een dorp waar iedereen ons ook als zwerfers beijkt. in de autos die stoppen zitten mannetjes die wat meer willen. uiteindelijk haalt jess vriend ons op, die daarvoor wel acht uur moet rijden. gaat voor haar door het vuur!

21 april ladendorf 26 km

met de gps heel makkelijk gelopen. eerst nog een ontbijt bij die aardige oude mevrouw gekregen. daarna stil het dorp verlaten. Amira heeft schaafwonden aan haar achterbenen van het touw, helaas. ze schijnt het niet te leren. lange dag, warm, zonneallergie. in ladendorf de paarden op een koppel zonder gras gezet. Yok mag niet vrij rondlopen, voor Jess genoeg om niet bij deze mensen te willen zijn.