goed geslapen, met de tent en de tarp erbij erg luxueus. yok kan nu buiten slapen ipv in de tent en we hebben een extra zithoek. Jean is enorm langzaam met inpakken, iets waar jessica mij eerst mee stresste (dat ik te langzaam ben), maar ja, zij doet dat al 3 jaar en heeft alle zakken, tassen, knopen, touwtjes, riemen enz beter georganiseerd, plus een zadel dat meer voor trekking ontworpen is, waar je alles vrij makkelijk aan vast kunt knopen en verstellen. ik daarentegen moet de hele tijd improviseren, en dan nog hangt mijn zadel na korte tijd scheef. en mijn handen doen behoorlijk zeer, droge huid, kloven en scheurtjes in de vingers. alleen met mijn ortlieb zadeltassen ben ik erg tevreden, die zijn beter dan die van haar.... vandaag geprobeerd met de gps direct van katov naar salac te lopen, hoewel we geen kaart hebben. we zien af en toe een bord met een omgevingskaart met routes die we dan imprenten en proberen uit ons hoofd te lopen. maar op een plek waar ik rechtdoor wil, naar het oosten, pakt jean opeens zijn kompas, draait naar het noorden en beweert dat daar het oosten is. hij marcheert gelijk weg zonder op ons te wachten. ik wil niet vervelend doen met mijn gps, men begint mijn beterweten al lastig te vinden. na een omweg van 10 kilometer wordt er toch weer meer op mijn gps vertrouwt. het landschap lijkt op oosterrijk, maar de huizen zijn anders, smal, klein en langwerpig. onweer, regen. na eeuwige modderwegen vinden we een stal, onze paarden kunnen op een fantastisch grote wei. wij slapen in het hooi acher de hooiruif, en worden niewsgierig door de paarden van de mensen hier bekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten