Hoewel ons bij onze vorige overnachting werd aangeraden aan de westkant van de rivier te rijden, vanwege iets met de pont, wat precies begrepen we niet, zijn we toch langs de oostkant gebleven. Fatale fout, er blijkt inderdaad een pont over een zijkanaal te zijn, maar geen bedrijf. We vermoeden dat het omdat het zondag is niet gaat. Balend lopen we terug, we willen dicht bij de pont een overnachtingsplek vinden zodat we de volgende dag met de eerste pont mee over kunnen. We vragen een familie die in hun tuin zit, hoe laat de eerste pont gaat. Zij vertellen dat we de brug 10 kilometer verder moeten nemen, de pont gaat niet vanwege de lage waterstand. We kunnen bij hun op het balkon slapen, de paarden staan tussen de bloemen in de achtertuin. Achter is nog een stal met vier koeien, wat varkens met biggetjes en kippen. Alle dieren zien er heel goed en schoon uit, de koeien worden iedere dag buiten geweid en hebbeb een grote ligstal met stro binnen. de varkens idem dito. Dit zien we niet overal, het doet pijn te zien hoe de paarden vaak in kleine hokjes worden weggepropt, soms worden ze alleen maar voor de slacht vetgemest en dan naar Italie verkocht.
We zien overal de gevolgen van de dijkdoorbraken vorig jaar. nieuwe stukken dijk, dobbers die hoog in de bomen hangen. We overnachten op een boerderij van een merkwaardige oude man, die blijkbaar nog steeds bang voor een overstroming is. We denken dat veel van zijn koeien en paarden verdronken zijn. Zijn schoondochter nodigt ons bij haar thuis uit, we kunnen douchen en krijgen wat te eten. Terug op de boerderij slapen we in het hooi en vertrekken de volgende dag erg vroeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten