In Jozefow de middagpauze, we stoppen bij een restaurant met terras. We krijgen schokoldemelk en kunnen op het internet de kaart bekijken. De mensen regelen zelfs een stal voor de paarden, maar we willen verder, dit is alleen maar de middagpauze. In het dorp zelf spreken ons een aantal mensen aan. Ze hebben over ons in de krant gelezen, vreemd, wij weten van niets. Hier houdt de dijk op, we lopen uren over het hete asfalt.
Het is meer dan 30 graden. Jess krijgt last van haar hernia. Het is onze laatste dag voor de tweedaagse stop. Het adres dat we in barceliewice hebben willen we graag vandaag bereiken. We bellen onze contact persoon 20 km voor het eindpunt op, hij halt Jess en Yok op, ik rij met de twee paarden alleen over de dijk verder. Ons ondekomen is een werkershuisje, op zich ideaal voor ons. De paarden staan iets minder ideaal, er zijn twee volledig gesloten boxen, daglicht komt nauwelijks binnen. Er is een klein stukje gras voor de stal, maar we moeten uitkijken, overal wordt met pesticiden gespoten, we zijn middenin een boomgaard. Amira heeft nog steeds een open schoft, rondom gezwollen, ik moet mijn zadelpolsters hierheen laten sturen of een nieuw zadel regelen. De poolse kulbaka zadels lijken interessant, ik vraag Johann of hij kan helpen er een voor Amira te vinden.
We gaan de volgende dag naar Lublin, op zoek naar een zadel en een kapper voor Yok. Omdat het zo warm is, is Yok nauwelijks nog vooruit te bewegen. Jan haalt ons op. Jan is paardenhandelaar en bezit ook veel velden en veel fruitbomen. Op dit moment is hij erg in de weer met hooi maken, het schijnt dit jaar een goed jaar te zijn. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten